دلت که بگیره و نخواد یقه ی بغض سنگینتو ول کنه و بذاره های های یا شاعرانه تر! بگم هق هق گریه کنی ،

حتی اگه روز تولدت باشه چیکار می تونی بکنی جز اینکه بری یه گوشه بشینی و هدفونو بذاری تو گوشتو یه امروز و به جای ساسی مانکن ،

مجتبی رمضانی پلی کنی و سرتو بذاری رو شونه ی خاطرات شب آخر و گردان تخریب و حسینیه و فانوسی که کش رفتی* و ... بعد آروم آروم دلتنگ یه گوشه از دنیا بشی که فقط 4 روز سهم تو بود و کم کم داره تو روزمره گیات گم میشه و رنگ میبازه ... یه گوشه از دنیا که وقتی رفیقت ازت پرسید چطور بود و تو تو جوابش گفتی اونجا جای آسمون و زمین عوض شده بود با تعجب گفت : یعنی چی جای زمین و آسمون عوض شده بود و تو جوابی نداشتی جز .................................

نمی دونم ...

دوست داشتم اینجا بنویسم ...

همین ...

می فهمی که ...

* قصه ی فانوسم میگم براتون

_____________________________________________________________

پیام تبریک خودم به مناسبت روز تولدم !

نفس که می کشم       

                   چیزی کم است

عطر   تو   را               

              کم دارد اردیبهشت من ...